பேசாத தருணங்கள் !

கோபமில்லை  குற்றமில்லை

காரியமில்லை காரணமில்லை

மௌனம் மட்டும் ஏனோ

மௌனமாய் நம் நடுவில் . . .

தானாய் பேசி

தனியாய் சிரித்து

காலங்கள் ஏனோ

காரசாரமின்றி கடந்து கொண்டிருக்கிறது . . .

பேசிய சொற்கள்

வீசிய கற்கள்

காயங்கள் தழும்புகளாக ஏனோ

காலமெல்லாம் உறுத்தலாக உடனிருக்கிறது . . .

உனக்காக பேசி

உனக்காக சிரித்து

உனதாக வாழ்ந்த காலங்கள் ஏனோ

உயிரினில் உறைந்த தருணங்கள் . . .

வாராது தோழியே !

வருத்தி அழைத்தாலும்

வசந்த காலங்கள்  ஏனோ
வாசல் தேடி வருவதில்லை . . .

இவள்

இனியவள் . . .