துன்பங்கள் துரத்தும் போது
துணையாக நீயும் வந்தாய் !
சங்கடங்கள் சூழும் போது
சட்டென்று தோளும் தந்தாய்!
கண்ணீர்தனை சிந்தும் போது
கரம்நீட்டி புறம் துடைத்தாய்!
ஏனோ . . .
சட்டென்று விட்டு போனாய் . . .
பட்டென்று பறந்து போனாய் . . .
உறவுகள் ஏனோ உதறிபோக
நெஞ்சமும் கொஞ்சம் சிதறிபோக
சாகடித்து கொஞ்சம் நோகடித்து
சலனம் இன்றி சரணமானாய் . . .
இவள்
இறந்தவள் . . .
No comments:
Post a Comment